AARDE AAN DANIELLE?

Hallooo! Beter gezegd "Guten Abend", daar ben ik dan eindelijk weer. Het heeft even geduurd maar ik heb nu eindelijk genoeg tijd om even rustig alles te vertellen. Als eerste wil ik wel alvast doorgeven dat ik geen vlogs ga maken, dit komt door te weinig tijd en privacy van de kinderen waar ik les aan geef. :(

Vorige week was ik nog in het o zo mooie Nederland en was ik op zaterdag 21 November vertrokken naar Fusch/Kaprun. Daar heb ik een geweldige week gehad met school.

Dag 1:

Op de dag dat we waren aangekomen, waren we een paar uur te vroeg dus hebben we lekker ontbeten bij de Mac Donalds en eerlijk waar de yoghurt (huh what hebben ze daar yoghurt? ja hier dus wel) daar is echt lekker. Na het "ontbijt" zijn we allemaal weer de bus ingestapt en toen was ik aan de beurt om mijn buspraatje te doen over het verblijf en wat we die dag zouden gaan doen. Eerlijk is eerlijk ik plaste in mn broek van de zenuwen hahaaha. Ik kan er zo niet tegen om iets aan een grote groep mensen te vertellen.. Maar achja ik heb het toch gedaan en het kwam duidelijk over, want iedereen deed precies wat ik had gezegd. Aangekomen in het verblijf, moest ik als eerste naar binnen gaan om in te checken en kennis te maken met de eigenaren. Ik werd heel hartelijk verwelkomd door hun en ze waren super behulpzaam door alles uit te leggen. Ook kennis gemaakt met hun hond... die beet namelijk heerlijk in mijn arm hahaah Alsnog was het een schat van een hond hoor! Daarna de sleutels uitgedeeld aan iedereen, ik had met Denice er van tevoren voor gezorgd dat Alicia, Myrthe en ik samen op een kamer zouden zitten en dit was zeker een geen slecht idee, want toen we onze kamer binnen kwamen stonden versteld van onze geweldig mooie kamer, echt ik zweer deze kamer had een eigen douche en wc die zo mooi waren, alsof het een Grieks badhuis was ofzo, dus wij helemaal happy!! Na het uitpakken hebben we de acclimatiseringswandeling gedaan (een wandeling om aan de hoogteverschillen en het klimaat te wennen). Mijn groepje en ik gingen als eerste weg maar kwamen pas als 4e groep weer terug... Ik dus snel mijn laptop gepakt, van iedereen foto's gekregen die ze als opdracht moesten maken tijdens de wandeling en daarvan een PowerPoint gemaakt. Ik heb serieus de hele dag aan de PowerPoint gezeten. Laat op die avond hebben we nog een spelletjes avond gehad, maar iedereen was zo moe dat er een paar van ons in slaap waren gevallen of al naar bed waren gegaan.

Dag 2: We werden gewekt door de lieftallige L&O manager Justin, die letterlijk op ons bed sprong om ons wakker te maken. Een goede manier om vrolijk op te staan hahaaha Bij het ontbijt mijn speech gehouden zoals ik elke keer moest doen voor en na het ontbijt en avondeten. En van ons eerste ontbijt genoten. Daarna HOPPA de skikleding in en met zn alle in de bus op naar Kaprun. Daar aangekomen met alle L&O'ers de ski's, skistokken en skischoenen uit de bus en aanhanger gehaald en daarna met z'n allen de berg opgegaan. Op de berg werden de leerlingen over de skigroepen verdeeld. Ik zat bij de gevorderden en had eerst nog wel de twijfels of ik iedereen bij zou kunnen houden en of het niet te moeilijk zou zijn. Maar dit bleek geen probleem en ik heb uiteindelijk meer zelfstandig helemaal achteraan de groep geskied dan echt in de groep. Tijdens de  pauze hoorde ik veel beginners klagen over dat ze alleen maar een mini piste afgaan en nog geen eens echt gaan skiën. Ik had het echt te doen met hun, maar wie iets wilt leren moet helemaal onderaan beginnen! :) Na het skiën gezellig wezen aprés-skiën en daarna helemaal gesloopt terug gegaan naar het verblijf. Deze avond hebben we een super cosy quiz avond gehad, en wie hadden er gewonnen?? Jaja L2B ofcourse (de klas waar ik in zit). Hierna nog even een drankje gedaan met klasgenoten en daarna helemaal uitgeput naar bed gegaan.

Dag 3: De tweede dag skiën! Again werden we door Justin wakker gemaakt. Deze dag was eigenlijk precies hetzelfde qua indeling, MAAR dit keer waren de beginners al stukken blijer! Ze mochten al met hun groep van de blauw/rode piste af!!! Myrthe en Alicia waren vaak gevallen, maar daar leer je van. Ik voelde me net een trotse moeder, nogsteeds ben ik trots op hun dat ze het gewoon even hebben gedaan. OHJA HEEL LEUK DIT!-> We waren met de gevordende groep ergens naartoe geskied, maar de skilift was defect, dus we zaten letterlijk daar vast in het dal... MAAR TOEN JAJA TOEN KWAM DE SNEEUWSCOOTER EN TOEN GINGEN BOBBIE EN IK EROP EN HET WAS ZO COOL!!!!!! Na deze dag skiën weer gefeest in de Aprés-ski en in de avond in het verblijf een top avond gehad!! We hebben namelijk karaoke gedaan en oh my god wat was het leuk, iedereen deed mee en schaamde zich nergens voor, heerlijk.

Dag 4: Heute zijn we naar de zoutmijnen in Hallein en Salzburg geweest! Myrthe had in de bus haar mooie zout verhaal verteld over de zoutmijnen en Salzburg. Oh god wat heb ik om haar moeten lachen, maar ze had het wel goed gedaan hoor! In de zoutmijnen hebben we natuurlijk informatie gekregen over zout, maar we ZIJN OOK VAN GLIJBANEN GEWEEST EN WE HEBBEN ZOUT WATER GEPROEFT EN WE GINGEN IN EEN SOORT BOOT OP EEN MEERTJE EN AAN HET EINDE STONDEN KRAMPUSSEN, oh en we kregen een klein zout vaatje mee. En ik heb ook nog is even heel bad ass aan een zoutsteen in de winkel gelikt.... Felien ook en Jouke en Justin ook natuurlijk. Na het zout likken zijn we naar Salzburg gegaan. In de bus kregen we van Bliemert nog een heel grappig iets te horen. Eerlijk gezegd snapte ik niet waar het helemaal over ging, omdat hij helemaal in de deuk lach en je hem alleen maar hoorde lachen. Maar het grappige was dus 'Kip sechs' en dat als je dat zou zeggen bij de Mac dat ze geen flauw idee zouden hebben waar je het over hebt... Typisch Bliemert weer. In Salzburg hebben we een stadswandeling in groepjes gedaan, Ali en ik waren de leiders van een groepje en we hebben voor de opdracht heeeelleee leuke foto's gemaakt. Ook met random mensen, ik vind het altijd zo leuk om uit het niets aan onbekende mensen te vragen of ze met me op de foto willen gaan. Was lachen heur. Maar niet alleen wij vragen random mensen om een foto, maar zo werden Alicia, Bobbie en ik door een aantal Koreanen gevraagd met hun op de foto te gaan... MAAR NATUURLIJK DOEN WIJ DAT. Dus we hebben letterlijk een hele fotoshoot daar met hun gehouden voordat we naar de Starbucks gingen (Place 2 Be). Na al dit gekke gedoe even Starbucks wezen drinken en weer hatseflats met de bus terug naar Fusch gegaan. Deze toffe dag afgesloten met een tof avondprogramma... HEIMATABEND!! Wij allemaal in onze tiroler jurkjes en de guys in hun lederhose gedanst, met bellen gezwaaid, gezaagd, konten geschopt en gejodeld. IN 1 WOORD GEWELDIG!

Dag 5: De dag waar je niet kon zien wat nou berg en wat nou lucht was. Klinkt als een verschrikkelijke dag, maar dat was dus niet zo! Er lag heerlijke poeder sneeuw, dus ben een aantal keer van de berg geskied. Maar uiteindelijk kreeg ik last van sneeuwblindheid, ik zag allemaal sterretjes en ik kon echt niet meer zien of er nou hobbels waren en kon me niet goed concentreren, wat heeeel gevaarlijk is! Dus heb ik eerder pauze kunnen nemen, thanks Andy!, en heb toen pasta met patat besteld, jumjumm. Na de pauze weer wezen skiën maar ik heb het niet te gek gemaakt en was al vroeg weer gestopt. In het verblijf aangekomen, hadden we ons voorbereid voor de bonte avond, dit was ook de laatste avond. Uiteindelijk hadden we onze act niet meer gedaan, want we waren vergeten ons in te schrijven en we hadden deze act (Uptown Funk) deze skireis al 2 keer gedaan. Dit was denk ik wel de leukste avond, iedereen had zo veel plezier en we hebben ons rot gelachen! Ik had soms even een stress momentje of een break down deze skireis, door de 3 maanden dat ik op stage zou gaan (voor mij best moeilijk en emotioneel), maar deze avond heeft alles zeker weten zo veel beter gemaakt. Gewoon gek doen, helemaal los gaan en djensen op stoelen en tafels. En vervolgens heerlijk helemaal kapot in bed liggen.

Dag 6: DE LAATSTE DAG!! Een dag om nooit te vergeten, ten eerste hebben we op deze dag meerdere nieuwe pistes kunnen ontdekken, ten tweede de pistes waren bedenkt met de beste sneeuw EVER! Ten derde ik had mijn vossen Onesie aan, ten vierde het weer was super en ten vijfde zijn we naar het topje van de Kitzsteinhorn geweest en hadden we een adembenemend uitzicht over alle bergen erom heen. Deze dag mijn eerste apfelstrudel gegeten, und aber naturlich mit warme vlaaaaaa!!!! De dag/week afgesloten met zn alle in (naja buiten) de aprés ski. Op de terug weg moesten we met een bestelde bus terug dus was even proppen met z'n allen, was lekker knus. Toen we binnen waren in het verblijf kreeg ik te horen dat mijn vader en mijn zus er al waren, OMG SUPERRR!! Dus ik naar hun toegerend, wat was ik blij om hun te zien. Bij het avond eten heb ik mijn laatste speech gehouden en eerder deze week had ik al van Bliemert gehoord dat hij en de andere leraren in stilte van mij genieten als ik mijn speech hield. Wat is nou fijner om dat te horen? En ja... toen na het eten was de tijd aangebroken om iedereen gedag te zeggen. Na het eten was ik al in tranen gebarsten, na zo'n top week wil je niet iedereen gedag zeggen voor 3 maanden.... Ik dus de hele tijd huilen en huilen. En het werd steeds ergers. Heel veel kwamen naar mij toe om mij succes en plezier te wensen, om mij een knuffel en een kus te geven. Echt te lief van hun. Btw sorry voor de mensen die door mij gingen huilen ahahahaah, Ik nog gedag gezegd tegen de leraren, Leef dacht dat ik een grap maakte, dat ik hier in Oostenrijk bleef HAAAHHAH. Maar na dit moest het moeilijkste nog komen... afscheid nemen van Myrthe en Alicia. En toen kon ik niet meer hoor. Myrthe moest huilen en ik lag half op de grond van het huilen pff Dus heb hun helemaal kapot geknuffeld (meerdere malen, ik kon ze niet los laten) en ben ik in de bus gestapt om via de microfoon nog iedereen een fijne terug reis te wensen, gezegd dat ik van hun allemaal houd en een fijne stage en musical! En op dat moment hoorde ik mensen terug zeggen dat ze ook van mij houden, echt dat waardeer ik met heel mijn hart, te lief! Voor de laatste keer kwam Myrthe de bus uit om mij nog 1 keer een knuffel te geven. De deuren gingen dicht en de bus reed weg. Daar stond ik dan, met mijn vader en mijn zus voor een heel nieuw avontuur.